ارتوپدی
مطالعات بالینی در زمینه اثربخشی اپاستیژل در بهبود قدرت عضلانی نشان داده است که افرادی که میزان بالاتری EPA-EE مصرف کرده اند و به تبع آن سطح EPA در سرم آنها بالاتر بوده قدرت عضلانی بیشتری در تمرینهای ورزشی سنگین از خود نشان داده اند و همچنین نرخ بروز آسیبهای جدی ورزشی در آنها کمتر بوده است. در سالمندان با استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید مصرف کننده اپاستیژل دامنه حرکتی عضلات بعد از 3 ماه مصرف اپاستیژل به میزان چشمگیری بهبود پیدا کرده و همچنین میزان نیاز بیماران برای مصرف داروهای تعدیل کننده ایمنی کاهش پیدا کرده و همچنین اجبار به مصرف داروهای ضدالتهاب استروییدی و غیراستروییدی کاهش پیدا کرد که نشان میدهد اپاستیژل با تعدیل پاسخ های التهابی خصوصا در مفاصل از پیشرفت و تخریب غضروف ها در ورزشکاران و سالمندان جلوگیری میکند. طبق آمارهای مطالعات جمعیتی روی بیماران مصرف کننده داروهای مهارکننده HMG-CoA reductase نیمی از بیماران مصرف کننده این دسته دارویی (داروهایی نظیر آتورواستاتین، رزوواستاتین، سیواستاتین، لوواستاتین ...) دچار خستگی فیزیکی، ضعف، یا درد عضلانی میشوند که روی کیفیت زندگی بیماران و همچنین وفاداری به درمان تاثیر میگذارد. اپاستیژل با مهار آسیب عضلانی ناشی از این داروها عوارض عضلانی را به حداقل میرساند و از طرف دیگر در مصرف همزمان با آنها اثرات هم افزایی در کاهش حوادث قلبی و کاهش کلسترول مشاهده خواهد شد